Rondje Noord-Holland 2004
| Locatie: | Beverwijk |
| Begin datum: | 04-09-2004 |
| Eind datum: | 05-09-2004 |
| Organisator: | Cees Brandenburg |
Rondje Noord-Holland 4/5 september 2004
Dit jaar deed ik voor het eerst mee met het rondje Noord-Holland. Ik had begrepen dat er in totaal 6 schepen aan deel zouden nemen. Het werden er uiteindelijk 4.
Omdat ik vakantie had, kon ik rustig vanuit Monnickendam naar Beverwijk varen via het Noordzeekanaal. Vrijdagavond meerde ik af in de buurt van de kade in Beverwijk. Ja, u leest het goed, door de ondiepte kon ik niet tegen de kade liggen. Met de punt naar de kade was de af- en opstapmogelijkheid gecreëerd.
\'s Avonds lagen er de \'Biezen\', \'Passant\', \'Skipper Ahoy\' en wij, de \'Capilano\'.
Cees van Skipper Ahoy was de organisator en vertelde dat het zaterdagochtend vroeg opstaan werd. Om 6 uur vertrek richting de zeesluizen en hopelijk om 7 uur op de Noordzee.
Eenmaal op zee werden wij begroet door een geweldige zonsopgang. Wind was er nauwelijks. Toch waren we allen zeer sportief en werden de zeilen gehesen. De Passant en Skipper Ahoy namen al snel de benen, want met een zuidelijk windje konden zij mooi met hun Spinakers uit de voeten. De Biezen haalde de Halfwinder uit de kast wat een pracht gezicht was. De Capilano moest het doen met een uitgeboomde genua en grootzeil.
In de loop van de dag begon de wind wat aan te trekken zodat het doel: een zeiltocht en niet een motortocht, volbracht kon gaan worden. Aan stuurboord gleed de Nederlandse kust aan ons voorbij. De zon stond ons in al zijn glorie warm toe te lachen en wij genoten volop.
Doordat wij wat achterliepen, werd al duidelijk dat wij in het Marsdiep het tij tegen zouden krijgen. Geen probleem met deze wind, maar precies bij dat punt gekomen, ging de wind weer liggen. De snelheid over de grond werd al gauw 0 knopen en vervolgens werden wij weer naar zee gedreven. De zeilen werden gestreken en het laatste stukje op de motor afgelegd.
In Den Helder werden wij aan de ingang van de marina vriendelijk opgevangen door een alleraardigst blonde havenmeesteres, die er voor zorgde dat de Victoirtjes, bij elkaar konden liggen. Wij kwamen als derde binnen, gevolgd door de Biezen. Aan boord van Skipper Ahoy werd nagepraat (of was het nadrinken?) over de tocht. Iedereen had genoten. De Passant en Skipper Ahoy hadden de hele tocht op zeil gevaren en hadden ook nog het tij mee. Als verrassing kwam een uur later vanuit Den Oever de Aquamarijn. Wim Schagen verraste iedereen door bij het van boord gaan achter een landvast te blijven hangen met zijn voet. Hij verloor zijn evenwicht en gleed sierlijk tussen de boot en de steiger het water in. Maar niet voordat hij zijn drankje in een flits op de steiger had neergezet en vervolgens nog de reling van de boot wist te pakken. De schade was beperkt gebleven tot natte schoenen en broek. Zijn overhemd was nog droog.
Met dit bonte gezelschap werd in de Marineclub de wereldberoemde nasi/bami genuttigd. Nu weet ik ook waar men het over heeft als ze praten over de nasi van Den Helder! Door de drukte was het wel lang wachten voor de maaltijd werd geserveerd, maar ja, in goed gezelschap viel het wachten ook weer mee.
Rond een uur of 11 werden de kooien opgezocht. Een aantal bleef nog in de kuip natafelen. Jan Willem van de Biezen had besloten om de volgende ochtend buitenom naar Vlieland te varen. Met 3 schepen (Biezen, Passant, Capilano) werd de volgende ochtend om 7 uur weer uitgevaren naar zee.
Zo eindigde ons rondje Noord Holland.
Toch wil ik een aantal dingen nog kwijt: er deden maar weinig schepen aan deze tocht mee, desalniettemin was het een uiterst geslaagde tocht. Ik heb weer een aantal zeer gezellige Victoirezeilers ontmoet en veel van hen mogen leren. En hoewel Cees vindt dat de organisatie weinig moeite kost, wil ik hem toch bedanken voor zijn inzet. Het enige waar hij niets over te vertellen heeft is het weer. Dat Nederland dat weekend uitgerekend een schitterende dag zou kennen en voor de vele strandbezoekers fileleed met zich heeft meegebracht, gaf
toch een extra dimensie aan het begrip \"Vrijheid op het water\".
Groet,
Paul Benner
s.y. Capilano
Dit jaar deed ik voor het eerst mee met het rondje Noord-Holland. Ik had begrepen dat er in totaal 6 schepen aan deel zouden nemen. Het werden er uiteindelijk 4.
Omdat ik vakantie had, kon ik rustig vanuit Monnickendam naar Beverwijk varen via het Noordzeekanaal. Vrijdagavond meerde ik af in de buurt van de kade in Beverwijk. Ja, u leest het goed, door de ondiepte kon ik niet tegen de kade liggen. Met de punt naar de kade was de af- en opstapmogelijkheid gecreëerd.
\'s Avonds lagen er de \'Biezen\', \'Passant\', \'Skipper Ahoy\' en wij, de \'Capilano\'.
Cees van Skipper Ahoy was de organisator en vertelde dat het zaterdagochtend vroeg opstaan werd. Om 6 uur vertrek richting de zeesluizen en hopelijk om 7 uur op de Noordzee.
Eenmaal op zee werden wij begroet door een geweldige zonsopgang. Wind was er nauwelijks. Toch waren we allen zeer sportief en werden de zeilen gehesen. De Passant en Skipper Ahoy namen al snel de benen, want met een zuidelijk windje konden zij mooi met hun Spinakers uit de voeten. De Biezen haalde de Halfwinder uit de kast wat een pracht gezicht was. De Capilano moest het doen met een uitgeboomde genua en grootzeil.
In de loop van de dag begon de wind wat aan te trekken zodat het doel: een zeiltocht en niet een motortocht, volbracht kon gaan worden. Aan stuurboord gleed de Nederlandse kust aan ons voorbij. De zon stond ons in al zijn glorie warm toe te lachen en wij genoten volop.
Doordat wij wat achterliepen, werd al duidelijk dat wij in het Marsdiep het tij tegen zouden krijgen. Geen probleem met deze wind, maar precies bij dat punt gekomen, ging de wind weer liggen. De snelheid over de grond werd al gauw 0 knopen en vervolgens werden wij weer naar zee gedreven. De zeilen werden gestreken en het laatste stukje op de motor afgelegd.
In Den Helder werden wij aan de ingang van de marina vriendelijk opgevangen door een alleraardigst blonde havenmeesteres, die er voor zorgde dat de Victoirtjes, bij elkaar konden liggen. Wij kwamen als derde binnen, gevolgd door de Biezen. Aan boord van Skipper Ahoy werd nagepraat (of was het nadrinken?) over de tocht. Iedereen had genoten. De Passant en Skipper Ahoy hadden de hele tocht op zeil gevaren en hadden ook nog het tij mee. Als verrassing kwam een uur later vanuit Den Oever de Aquamarijn. Wim Schagen verraste iedereen door bij het van boord gaan achter een landvast te blijven hangen met zijn voet. Hij verloor zijn evenwicht en gleed sierlijk tussen de boot en de steiger het water in. Maar niet voordat hij zijn drankje in een flits op de steiger had neergezet en vervolgens nog de reling van de boot wist te pakken. De schade was beperkt gebleven tot natte schoenen en broek. Zijn overhemd was nog droog.
Met dit bonte gezelschap werd in de Marineclub de wereldberoemde nasi/bami genuttigd. Nu weet ik ook waar men het over heeft als ze praten over de nasi van Den Helder! Door de drukte was het wel lang wachten voor de maaltijd werd geserveerd, maar ja, in goed gezelschap viel het wachten ook weer mee.
Rond een uur of 11 werden de kooien opgezocht. Een aantal bleef nog in de kuip natafelen. Jan Willem van de Biezen had besloten om de volgende ochtend buitenom naar Vlieland te varen. Met 3 schepen (Biezen, Passant, Capilano) werd de volgende ochtend om 7 uur weer uitgevaren naar zee.
Zo eindigde ons rondje Noord Holland.
Toch wil ik een aantal dingen nog kwijt: er deden maar weinig schepen aan deze tocht mee, desalniettemin was het een uiterst geslaagde tocht. Ik heb weer een aantal zeer gezellige Victoirezeilers ontmoet en veel van hen mogen leren. En hoewel Cees vindt dat de organisatie weinig moeite kost, wil ik hem toch bedanken voor zijn inzet. Het enige waar hij niets over te vertellen heeft is het weer. Dat Nederland dat weekend uitgerekend een schitterende dag zou kennen en voor de vele strandbezoekers fileleed met zich heeft meegebracht, gaf
toch een extra dimensie aan het begrip \"Vrijheid op het water\".
Groet,
Paul Benner
s.y. Capilano
Foto's
