Openingstocht Zuid
| Locatie: | Antwerpen |
| Begin datum: | 17-05-2012 |
| Eind datum: | 20-05-2012 |
| Organisator: | Gerhard van der Veen |
Openingstocht Victoireclub-Zuid: Antwerpen
Na een heel gezellig diner in een eeuwenoude kelder in Antwerpen banjeren we richting het Willemdok. De toren van de Onze Lieve Vrouwekathedraal is verlicht en steekt mooi af tegen de donkere lucht. Het wordt al weer wat koeler, maar je kan nog voelen dat de temperatuur die dag eindelijk wat voorjaarsachtiger was. In een hoekje van het Willemdok liggen elf Victoires afgemeerd. Op de steiger wordt genoeglijk verder gekletst. "Oja, ik wilde je trouwens nog wat vragen”, zegt Gerhard. “Zouden jullie als nieuwkomers het verslag willen schrijven?" Uitvluchten zijn kansloos: wie kan zo'n verzoek onder deze omstandigheden weigeren? Dus bij deze, de aangewezen spontane vrijwilligers brengen verslag uit van de zeer geslaagde openingstocht van de afdeling Zuid van de Victoireclub.
Wij hebben onze Victoire 1122 gekocht in oktober 2010. Dit is dus ons tweede seizoen en we zijn uiteraard apetrots op onze boot. De openingstocht van de club leek ons een mooie gelegenheid om over bootjes te praten met andere trotse Victoire-zeilers. Want van zeilen zou het op het traject naar en van Antwerpen vast niet echt komen. Op donderdag 17 mei was het verzamelen in Wemeldinge. Bij de meldsteiger werden we opgevangen - letterlijk. Vele handjes stonden klaar om onze lijntjes aan te pakken. Al snel was de groep compleet en konden we aanleggen vlak bij elkaar op steiger F. De borrel concentreerde zich op en rond de grootste boot van de groep, Gwelan, een 1200. Patrick had zijn bemanning van de Hartendief vele lekkere Belgische broodjes laten smeren. Gerhard gaf een echte welkomstspeech met meteen een goed begin: het aangekondigde palaver van 07.00 uur de volgende dag zou vervallen als we allemaal beloofden om 07.30 uur los te gooien en bij de bruggen en sluizen netjes bij elkaar te blijven. Dat was snel verdiend!
Die avond werden over en weer de boten van elkaar bezocht en vergeleken. Toch wel opmerkelijk dat iedere boot weer anders is, al zijn ze allemaal van dezelfde werf. Duidelijk geen massa product, en gelukkig maar!
Vrijdagochtend stond de wind vrij stevig dwars op de boxen, dus dat was meteen een uitdagend begin. Zonder brokken kwamen we de haven uit en gezamenlijk stoomden we op naar de eerste brug, die keurig om 08.00 uur voor ons open ging. In de verte vóór ons zagen we een rood zeilbootje, La Cabane van Joep en Trui Moonen, de kleinste van het stel. Klein maar fijn, want de mast paste onder de brug door. Dat scheelt wachttijden.
Na de sluis bij Hansweert staken we de vaargeul over en draaiden we de boeg richting het oosten. Er viel zomaar toch wat te zeilen: hoog aan de wind. Altijd een fijn moment als de motor uit mag. Wat een prachtig uitzicht, al die fraaie Koopmans ontwerpen om ons heen. De vaargeul meandert oostwaarts. Het is opgaand tij en de stroming trekt ons naar Antwerpen toe. We kunnen hier en daar een klein hoekje afsnijden, over de ondieptes. Grote zeeschepen trekken aan ons voorbij. We steken nog vele malen over de vaargeul en weer terug. Soms om een stukje af te snijden, wat extra stroming mee te pakken, een groot schip wat meer ruimte te geven of ... tja, waarom eigenlijk? We hebben nog even gekeken of we de Hedwige polder uit haar lijden konden verlossen maar dat bleek toch wat lastiger dan gedacht.
Een uur eerder dan gepland komen we aan bij de Royerssluis. Jazeker, nog steeds de Royerssluis want de Kattendijksluis werkt nog steeds niet naar behoren waardoor de jachten nog steeds met de binnenvaart mee moeten schutten. Bij de Royerssluis worden we geconfronteerd met de vlekkeloze en gedegen bedrijfsvoering van de sluiswachters... Ondanks alle inspanningen van Gerhard en Patrick die een keurige lijst hebben doorgegeven met scheepsnamen, FD nummers en aantallen personen aan boord mogen we de sluis niet in. De lijst is kwijt! Gelukkig is het na een paar telefoontjes opgelost en passen we in de sluis relatief comfortabel naast een binnenvaartschip.
Na de sluis belanden we even in het drukke binnenvaartverkeer van de Antwerpse havens. Er liggen schepen te wachten om naar buiten te schutten, de brug staat voor ons open, maar een binnenvaarder vond het handig om daar pal voor te gaan liggen. Altijd wat te beleven bij de Royerssluis!
In het Willemdok komt de havenmeester ons tegemoet. Het dok is behoorlijk gevuld - er zijn meer clubs die Antwerpen als bestemming hebben gekozen in het Hemelvaart weekend - maar voor ons is een hoekje vrijgehouden. Lekker helemaal aan het eind van de steiger. Aldaar worden we door de organisatie dronken gevoerd met een echt Antwerps kruidenlikeur met een kanariegele kleur; Elixir d'Anvers. Later horen we van een Antwerpse inboorling dat je er zelfs paarden rustig mee kan krijgen! Ons niet want
het is pas 15.00 uur, dus we kunnen nog lekker de stad in. Het weer is aardig opgeknapt. De zon komt wat aarzelend door de bewolking. Het MAS (Museum Aan de Stroom) is vandaag 1 jaar geopend en daarom gratis te bezoeken. Dat trekt niet alleen Hollanders, het is er lekker druk.
We trekken op eigen gelegenheid de stad in. Er is genoeg te zien. We hebben om 19.00 uur weer afgesproken in de Pelgrimstraat voor het diner. De club trakteert op het eerste drankje. We hebben een hele gezellige avond. We kletsen over onze boot, over bestemmingen uit het verleden, over gedroomde bestemmingen. De tijd vliegt voorbij.
De volgende ochtend slapen we uit en we zijn niet de enigen. De zon schijnt en het wordt zelfs echt lekker warm! Een beetje loom genieten we in de kuip van koffie, croissants, de zon, de omgeving en het gezelschap. Er worden weer tips en trucs gewisseld, boten over en weer bezocht, apparatuur vergeleken, zeilen gewisseld voor de tocht terug naar Wemeldinge. Onze wantspannings meter kan zich in ruime belangstelling verheugen. We lunchen gezamenlijk op het Noorderterras met uitzicht op de Schelde. Uiteindelijk moeten we ons nog een beetje naar de boot haasten om op tijd bij de Londenbrug te zijn die om 15.00 uur zal draaien.
Vervolgens is het weer wachten op toegang tot de Royerssluis. Toch jammer dat de Kattendijksluis zo snel na de renovatie al weer is stuk gegaan. We hoorden dat het door een programma fout zou zijn gekomen in de bedieningssoftware. Een van de sluisdeuren is daardoor kapot gedrukt. Het Willemdok is een leuke plek om te liggen, dicht tegen de stad aan en met veel levendigheid er om heen. Maar zolang de Kattendijksluis niet is gerepareerd is het een gotspe om er te komen.
Eenmaal op de Schelde zetten we weer koers naar Hansweert. Het waait aanvankelijk nauwelijks, maar gedurende de tocht lijkt de wind toe te nemen. Uit het noorden, dus er kan toch nog gezeild worden. De zon en de aangename temperatuur maken het een heerlijk tochtje. De stroom staat flink mee, we varen met 8 knopen lekker vlot door en arriveren weer eerder dan voorzien bij de sluis van Hansweert. De groep is betrekkelijk goed bij elkaar gebleven, we kunnen gezamenlijk invaren en het laatste stukje door het kanaal afleggen.
In Wemeldinge worden we achter een brug naar een gereserveerd stukje steiger verwezen. Achteruit invaren - aldus de instructie van de havenmeester. Een terechte aanwijzing, want het kommetje ligt tjokvol. Keren zou niet gelukt zijn.
De volhouders vertrekken nog naar het cafe voor een borreltje, maar wij houden het voor gezien. We drinken in klein gezelschap een borrel op de boot en kruipen tevreden ons bedje in.
Gerhard en Patrick: bedankt voor het heerlijke goed verzorgde weekend. Jullie hebben goed voor ons gezorgd.
Arno Luijten en Mirjam Mol
a/b van de Ralentir
Voor meer foto's kijk op:
www.facebook.com/victoireclub
Na een heel gezellig diner in een eeuwenoude kelder in Antwerpen banjeren we richting het Willemdok. De toren van de Onze Lieve Vrouwekathedraal is verlicht en steekt mooi af tegen de donkere lucht. Het wordt al weer wat koeler, maar je kan nog voelen dat de temperatuur die dag eindelijk wat voorjaarsachtiger was. In een hoekje van het Willemdok liggen elf Victoires afgemeerd. Op de steiger wordt genoeglijk verder gekletst. "Oja, ik wilde je trouwens nog wat vragen”, zegt Gerhard. “Zouden jullie als nieuwkomers het verslag willen schrijven?" Uitvluchten zijn kansloos: wie kan zo'n verzoek onder deze omstandigheden weigeren? Dus bij deze, de aangewezen spontane vrijwilligers brengen verslag uit van de zeer geslaagde openingstocht van de afdeling Zuid van de Victoireclub.
Wij hebben onze Victoire 1122 gekocht in oktober 2010. Dit is dus ons tweede seizoen en we zijn uiteraard apetrots op onze boot. De openingstocht van de club leek ons een mooie gelegenheid om over bootjes te praten met andere trotse Victoire-zeilers. Want van zeilen zou het op het traject naar en van Antwerpen vast niet echt komen. Op donderdag 17 mei was het verzamelen in Wemeldinge. Bij de meldsteiger werden we opgevangen - letterlijk. Vele handjes stonden klaar om onze lijntjes aan te pakken. Al snel was de groep compleet en konden we aanleggen vlak bij elkaar op steiger F. De borrel concentreerde zich op en rond de grootste boot van de groep, Gwelan, een 1200. Patrick had zijn bemanning van de Hartendief vele lekkere Belgische broodjes laten smeren. Gerhard gaf een echte welkomstspeech met meteen een goed begin: het aangekondigde palaver van 07.00 uur de volgende dag zou vervallen als we allemaal beloofden om 07.30 uur los te gooien en bij de bruggen en sluizen netjes bij elkaar te blijven. Dat was snel verdiend!
Die avond werden over en weer de boten van elkaar bezocht en vergeleken. Toch wel opmerkelijk dat iedere boot weer anders is, al zijn ze allemaal van dezelfde werf. Duidelijk geen massa product, en gelukkig maar!
Vrijdagochtend stond de wind vrij stevig dwars op de boxen, dus dat was meteen een uitdagend begin. Zonder brokken kwamen we de haven uit en gezamenlijk stoomden we op naar de eerste brug, die keurig om 08.00 uur voor ons open ging. In de verte vóór ons zagen we een rood zeilbootje, La Cabane van Joep en Trui Moonen, de kleinste van het stel. Klein maar fijn, want de mast paste onder de brug door. Dat scheelt wachttijden.
Na de sluis bij Hansweert staken we de vaargeul over en draaiden we de boeg richting het oosten. Er viel zomaar toch wat te zeilen: hoog aan de wind. Altijd een fijn moment als de motor uit mag. Wat een prachtig uitzicht, al die fraaie Koopmans ontwerpen om ons heen. De vaargeul meandert oostwaarts. Het is opgaand tij en de stroming trekt ons naar Antwerpen toe. We kunnen hier en daar een klein hoekje afsnijden, over de ondieptes. Grote zeeschepen trekken aan ons voorbij. We steken nog vele malen over de vaargeul en weer terug. Soms om een stukje af te snijden, wat extra stroming mee te pakken, een groot schip wat meer ruimte te geven of ... tja, waarom eigenlijk? We hebben nog even gekeken of we de Hedwige polder uit haar lijden konden verlossen maar dat bleek toch wat lastiger dan gedacht.
Een uur eerder dan gepland komen we aan bij de Royerssluis. Jazeker, nog steeds de Royerssluis want de Kattendijksluis werkt nog steeds niet naar behoren waardoor de jachten nog steeds met de binnenvaart mee moeten schutten. Bij de Royerssluis worden we geconfronteerd met de vlekkeloze en gedegen bedrijfsvoering van de sluiswachters... Ondanks alle inspanningen van Gerhard en Patrick die een keurige lijst hebben doorgegeven met scheepsnamen, FD nummers en aantallen personen aan boord mogen we de sluis niet in. De lijst is kwijt! Gelukkig is het na een paar telefoontjes opgelost en passen we in de sluis relatief comfortabel naast een binnenvaartschip.
Na de sluis belanden we even in het drukke binnenvaartverkeer van de Antwerpse havens. Er liggen schepen te wachten om naar buiten te schutten, de brug staat voor ons open, maar een binnenvaarder vond het handig om daar pal voor te gaan liggen. Altijd wat te beleven bij de Royerssluis!
In het Willemdok komt de havenmeester ons tegemoet. Het dok is behoorlijk gevuld - er zijn meer clubs die Antwerpen als bestemming hebben gekozen in het Hemelvaart weekend - maar voor ons is een hoekje vrijgehouden. Lekker helemaal aan het eind van de steiger. Aldaar worden we door de organisatie dronken gevoerd met een echt Antwerps kruidenlikeur met een kanariegele kleur; Elixir d'Anvers. Later horen we van een Antwerpse inboorling dat je er zelfs paarden rustig mee kan krijgen! Ons niet want
het is pas 15.00 uur, dus we kunnen nog lekker de stad in. Het weer is aardig opgeknapt. De zon komt wat aarzelend door de bewolking. Het MAS (Museum Aan de Stroom) is vandaag 1 jaar geopend en daarom gratis te bezoeken. Dat trekt niet alleen Hollanders, het is er lekker druk.
We trekken op eigen gelegenheid de stad in. Er is genoeg te zien. We hebben om 19.00 uur weer afgesproken in de Pelgrimstraat voor het diner. De club trakteert op het eerste drankje. We hebben een hele gezellige avond. We kletsen over onze boot, over bestemmingen uit het verleden, over gedroomde bestemmingen. De tijd vliegt voorbij.
De volgende ochtend slapen we uit en we zijn niet de enigen. De zon schijnt en het wordt zelfs echt lekker warm! Een beetje loom genieten we in de kuip van koffie, croissants, de zon, de omgeving en het gezelschap. Er worden weer tips en trucs gewisseld, boten over en weer bezocht, apparatuur vergeleken, zeilen gewisseld voor de tocht terug naar Wemeldinge. Onze wantspannings meter kan zich in ruime belangstelling verheugen. We lunchen gezamenlijk op het Noorderterras met uitzicht op de Schelde. Uiteindelijk moeten we ons nog een beetje naar de boot haasten om op tijd bij de Londenbrug te zijn die om 15.00 uur zal draaien.
Vervolgens is het weer wachten op toegang tot de Royerssluis. Toch jammer dat de Kattendijksluis zo snel na de renovatie al weer is stuk gegaan. We hoorden dat het door een programma fout zou zijn gekomen in de bedieningssoftware. Een van de sluisdeuren is daardoor kapot gedrukt. Het Willemdok is een leuke plek om te liggen, dicht tegen de stad aan en met veel levendigheid er om heen. Maar zolang de Kattendijksluis niet is gerepareerd is het een gotspe om er te komen.
Eenmaal op de Schelde zetten we weer koers naar Hansweert. Het waait aanvankelijk nauwelijks, maar gedurende de tocht lijkt de wind toe te nemen. Uit het noorden, dus er kan toch nog gezeild worden. De zon en de aangename temperatuur maken het een heerlijk tochtje. De stroom staat flink mee, we varen met 8 knopen lekker vlot door en arriveren weer eerder dan voorzien bij de sluis van Hansweert. De groep is betrekkelijk goed bij elkaar gebleven, we kunnen gezamenlijk invaren en het laatste stukje door het kanaal afleggen.
In Wemeldinge worden we achter een brug naar een gereserveerd stukje steiger verwezen. Achteruit invaren - aldus de instructie van de havenmeester. Een terechte aanwijzing, want het kommetje ligt tjokvol. Keren zou niet gelukt zijn.
De volhouders vertrekken nog naar het cafe voor een borreltje, maar wij houden het voor gezien. We drinken in klein gezelschap een borrel op de boot en kruipen tevreden ons bedje in.
Gerhard en Patrick: bedankt voor het heerlijke goed verzorgde weekend. Jullie hebben goed voor ons gezorgd.
Arno Luijten en Mirjam Mol
a/b van de Ralentir
Voor meer foto's kijk op:
www.facebook.com/victoireclub
Foto's
